yine güneþ terketti sevdiði dünyasýný karanlýk yorgan oldu, bakýþlarýný örter dünyanýn üstüne, yürekler üstüne ay elinde feneriyle çýkar gelir birazdan belki aralar kasveti, delinir karanlýk tünelin sonundaki süzülen ince bir huzmesi gibi bu kaçýncý serüven, tekrar edilen, tekrar tekrar yaþanýlan yokluðunda, beklerken seni, daha kaç defa fener tutacakki ay karanlýðýma ? kaç yýlgýn gece daha var kaç yorgun fener aydýnlatacak dünyamý ben kaç gece beklerim ömür kaç gece?
korkuyorum bir kahpelik edecek bu kalp ya ay fener tutmazsa bir gün dönüþün baþka dünyaya kalacak diye!
Meryem Tuna 02.03.2012
Sosyal Medyada Paylaşın:
meryem tuna Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.