Karanlık

Korkmayacaðým eskisi gibi karanlýktan
Loþ ýþýklar ya da zifiri karanlýk olsun
Aþk acýsýndan beter deðil korkmayacaðým
Suskunluk derler ya
Acýdan sonraki gözyaþý evresine
Ýþte þimdi sükunetimin içindeki
O tiz çýðlýklarla haykýrýyorum sana
Korkmayacaðým
Koskoca ormanda terkedilen bir çocuk gibi
Ýstenmeyen oldum biliyorum
Ve yine o çocuk gibi
Oyuncaðýmý Aldým gidiyorum
Bu yolu kalbimle yürüyorum
Çünkü kalbimdi zaten benim tek oyuncaðým
Ama yazýk bana
Hayýr diyemem ya Lanet olsun
Paylaþtým oyuncaðýmý senle
Bilemezdim ki
Onu inciteceðini
Kýymetini bilemediðin þeyin deðerini
Þimdi ben ödüyorum neye yarar
Her yolun sonunda bir tümsek çýkar mý insanýn karþýsýna ?
Bak iþte çýkýyor benim önüme
Ama en çokta seni düþündüðümde
Akla geldikçe gülüþlerimiz
Ýðneliyorsun kýrmýzý kurdelalý oyuncaðýnýn
O zavallý annesini
Ve sen bunu çok seviyorsun biliyorum .
Ama bu sefer korkmayacaðým
Kapatamayacaksýn gözlerimi karanlýk olmayacak
O gözler her kapandýðýnda seni anmayacak
Emin ol bu sefer Bu Aþkýn
Emelin deðil Ecelin olacak...
Sosyal Medyada Paylaşın: