Þu adamýn gözleri, neden hep puslu bakar ? Bu hengâme içinde, görülmeyen bir giz bu, Þu yamalý pantolon; üstünden mintan akar, Bu yoksulluk üstünde, zenginlikten bir iz bu.
Þu delik deþik postal, saklar açýk türabý, Bu köyden deli geçmez, bozmaz böyle serabý, Þu ehli keyiflerin, bitmez meze, kebabý, Bu gayya kuyularda, tepe taklak duran var,
Þu cihanýn tortusu, gözlerinde doludur, Bu küfürbaz zamanda, Hýzýr’ýn sað koludur, Þu zehir zakkum gibi, kimisine aðudur, Bu zahit þarabýný, ayyaþlardan bilen var.
Oðuzhan Yýldýrým (Adsýz Ozan) Sosyal Medyada Paylaşın:
ZeMahşer Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.