Uzay çaðýnda da olsak, yine uzak aramýz. Mesafeler yýldýz yýlýyla ölçülüyor artýk. Emeller solgun, düþünceler yýrtýk, pýrtýk; Sanki ay, eski ay deðil, yýldýzlar daha sönük Son günlerde... sen mi deðiþtin, ben mi? O aþý boyalý, patiska perdeli, kafesli sýmsýcak yuva nerde? Kim kýrdý henüz meyveye gelen bu fidaný ? daha dün yemyeþil yapraklarý vardý! Üzümlerini bile dermeden balkondaki asmanýn yapraklarý sarardý. Yeter artýk sevgilim yeter, dayanamýyorum, sensiz dünyam karardý.
Sosyal Medyada Paylaşın:
hisari30 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.