Koskoca bir keþmekeþ çilelerle yoðrulmuþ, koyu karanlýklar kimi zaman pes ediþ belki de göz yaþlarýyla harmanlanmýþ geceler sahi gecemin siyahý, dünümün ayazýndan mýydý yoksa umutlarýmýn koynunda sabahladým kaç sabah kanlý gözyaþlarýmý þefkat ile silen umutlarým oldu hep
Yarýn...
Kim bilir hangi acýya gebesin ya da hangi vuslata beni sana meftun eden, baðrýnda sakladýðýn umutlarým gözlerimin çakmak çakmak bekleyiþi ondan rahmet deryalarýnda soluksuz kalmak belki huzurun senin avuçlarýnda oluþunu hayal ettiðimden bekle beni ne olur orada, izn-i ilahi olunca koþacaðým yüreðimde ki aþkla gök kuþaðý altýndan, gül fideleri ile bekle...
Bugün...
Ah! tortusu kahve tadýnda, içime dolan yudumlamaya doyamadýðým, yüreðimi uysallaþtýran çaresiz çýrpýnýþlarla, yýldýzlara yoldaþ günün büyüsü damaðýmda ki tad gecenin zifiri karanlýðý, korkularým pür telaþ anýn büyüsü sende saklý bilirim senin kýymetini bilmez isem yarýný vermezsin miski amber kokulu kitaplarým tozu alýnmýþ duygularým çaresizliklerimin çare bulduðu koyu kalabalýklarda Sen ve Ben çabuk geç çabuk, ama... vuslatýn muþtusunu býrak gönlüme ne olursun...
Elhamdülillah, DÜNÜM’E Þükürler olsun, BUGÜN’ÜME Tevekkeltü Allah, YARIN’IMA
...
ÞÜKÜR/SABIR/RIZA
Nimet VeFa/2012
Sosyal Medyada Paylaşın:
Nimet Vefa Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.