DERDİNLE FARIDIM

Ýnsanlýk yüküne verdim sýrtýmý;
Söz, sözü kanatýr deþme derdimi.
Toza katacaksan gönül yurdumu;
Ýstemem muhabbet yelini dilden.

Canýmý harcadým dost yapýsýnda
Dilenciye döndüm aþk kapýsýnda
Gözüm ne mal mülkte ne tapusunda
Ýstemem çöpünü ilini hâlden.

Sevdâ kazýðýný, kalbime çaktým;
Yaðlý kemendini boynuma taktým;
Ateþten perdahý yüzüme çektim;
Ýstemem tebessüm selini gülden.

Uðrunda farýdým aþkýmý sorma.
Gidenler döner mi? Kendini yorma.
Ömrümü çürüttüm yaramý sarma;
Ýstemem Lokman’ýn elini baldan.

Erdemoðlu; gönül aþk yatýrý mý?
Gülünü solduran gün satýrý mý?
Hayâle gelmeyen dost hatýrý mý?
Ýstemem vefâymýþ kâlini elden.


23.01.2006 11.10

Salih ERDEM / AYDIN


Sosyal Medyada Paylaşın: