Eylül Yağmurlarında Toprak Kokusu

Þimdi
Ömür tükettiðim
Kývrýmlý yollarýn girdabýna usulca sokuluyorum
Yorgun yýllarýn sunaðýna uzatýyorum bedenimi
Ve
Sessizce geçmiþimin
Yaþanamamýþ anlarýnda kayboluyorum
Susuyorum
Ýçindeki bensiz bencilliðe
Susuyorum
Ýçimdeki sensizliðe
Susuyorum
Ey sevgili köhne yüreðimin çaresizliðine

Hayatýn
Yýlgýn zaman artýklarýnda
Dimaðýma çöreklenmiþ düþünce kertiklerinde bile

Yaþamýn
Yarým asra nasýl dayandýðýný çözemiyorum

Vakte dokunan mevsimlerin
Ýsli bacalarýndan süzülen ýlýman iklimlerin
Þakaklara düþmüþ aðaran saçlarýmda
Neler yaþadýðýný artýk anlayamýyorum

Oysa
Çocukluðumun baharýnda
Yarýna düþ ülkelerinde hayallerim vardý
Ýdeallerimin avuntularýnda
Boynum daraðaçlarýnda sallanýrdý

Mevsimlere kafa tutmuþ aylardan
Eylül sokaklarýnda
Çamur patika yollarýn kývrýmlarýnda
Ölümsüz aþklarým yaþardý
Ayrýlýklarým sinemde aðlar
Kavuþmalarým gözyaþlarýmda sonlanýrdý

Umut yolumun
Kenarýna dizilmiþ hüzünlü kavaklarýnýn üzerine
Kýraðýlar düþer
Lodos yelleriyle yeryüzünü örterdi
Saniyelerle seviþmelerim
Damaðýmda ölümsü tat býrakýr
Gazel yapraklarýnýn uçuþmalarýnda oyalanýrdý
Eylül yaðmurlarýnýn ýslattýðý toprak
Ey sevgili
Güne yorgun düþen tenimde kokardý

Nasýl sarmaladým ki hayatý böylesine
Koyu karanlýklar içinde zamana sessizce akýp gitti
Hangi gölgeler üzerime düþtü ki
Nefesim ölü kefen baðlamalarýnda sonlandý
Ve
Ýsteksizce yaþamým hayatýn zehrini kusmuþ duvarlarýna
Ne den yaslandý

Þimdi ey sevgili
Sorgulasam da kendimce suskularýmý
Vakit yarýnýn ötelerine geç deðil mi?
Tilki kovuklarýna tüttürülürken saman alevleri
Gideceðim nokta
Yine hayatýn kýzýl tuzaklarý deðil mi?
Býraksam da tüm umutlarýmý akan sulara
Yarýna
Akarken baþýmý çarpacaðým koyaklarda
Kayalar deðil mi?
Zamana içli dökülüþlerimin sonu deðildir amma
Anlýk yaþantýlara þelalelerden düþmek için geç deðil mi?





Sosyal Medyada Paylaşın: