UNUTTUK.

Bir bakýn ne hâle koydular bizi
Türklüðe yakýþan þâný unuttuk
Silinmek istenir Ata’nýn izi
Þehitlerden akan kaný unuttuk

Adamlar sürekli gündem yaratýr
Kellere olmayan saçýn taratýr!
Gelenler gideni mumla aratýr
Aþ derdine düþtük, caný unuttuk

Bize on verdiler aldýlar bini
Zorla içimize saldýlar kini
Suçlarýna perde ettiler dîni
Unuttuk zanlýyý, zaný unuttuk

’Afyon yutmuþ gibi’ derler ya hani
Ýþte tam o misâl uyuþtuk yâni
Sanki deðil gibi bu dünyâ fâni
Bizleri bekleyen haný unuttuk

Dinciler meydanda, dindarlar nerde?
Gerçek inananý koydular derde
Bir zaman ezanlar okunan yerde
Âyin için çalan çaný unuttuk

Ergenekon, balyoz dinmeyen yara
Kim karþý çýktýysa koydular dara
Velhâsýl gece de gündüz de kara
Unuttuk ýþýðý, taný unuttuk

Genelde aþkýna yazar her þâir
Yârim der, gülüm der, caným vesâir
Çok az insan yazar topluma dâir
Unuttuk depremi, Van’ý unutuk
Bizi insan yapan yaný unuttuk.



.

Sosyal Medyada Paylaşın: