DÜN GECE

Sen..
Denizlerinde kimleri yüzdürdün öyle?
Nasýl kirlendin bu kadar bu kadar ve bu anlamsýz suskunluk nasýl karýþtý kanýna böyle?

Aslýnda dün gece öldüm ben.
Kimseler inanmadý öldüðüme.
Sessiz sakin bir coðrafyada,
Kývrýlýverdim yazlarý sýcak ve kurak,
Kýþlarý soluk ve yalnýz bir kýyý þeridine.
Ýçmesini bilmeyene adam denmez bizim buralarda.
Günahýn boynuma, her kadehte seni içtim.
Daðýttým masalarý, hesaplara itiraz ettim.
Dayak yedim ve küfrettim.
Gocuðum ve yarým þiþe içkimle kafa tuttum kimsesizlere.
Bir olta attým, rastgeldi bir balýk,
Küçük dedim geri saldým.
El salladým þehrinizden geçen otobüslere.
Üzerinde adýn yazan bir sigara yaktým,
Aðladým halime…

Dün gece öldüm ben.
Suçlusu ilan edildim bütün terkediþlerin.
Sesler kesildi birden.
Tüm ýþýklar üzerime döndü.
Kimlik sordu kolluk kuvvetleri.
Durun!
Ateþ etmeyin!
Silahsýzým.
Suçum sevmek olsa gerek, göze batmýþým farkýnda deðilim,
Bundandýr sokaðýnýzdan bu üst üste on dokuzuncu geçiþim.

Yekesinden kýrýk bir gemi misali savruldum son fýrtýnada.
Alabora oldu kurulan tüm düþler.
Oysa ne aþklar yaþandý güvertesinde ömrümün,
Ne yeminler edildi.
Martýlara þiir atar, yunuslarla yarýþýr, kafa tutardýk dalgalara.
Kaptaný sendin bu hayatýn.
Seyir defterimde senli mýsralar.
Tam açacakken yelkenlerimi…
Gittin.
Bilinmez yalnýzlýk limanlarýna demirledin.

Aslýnda dün gece öldüm ben.
Senin haberin bile olmadý…

Cihat KIRDAR/20.02.2012
Sosyal Medyada Paylaşın: