Yaralı Ceylan Kurtulur Mu?

Seni sevdiðimden beri
Suskunluklarým
Ýçimin ürpertileri hiç dinmedi
Geldin
Sevginle hayata gülümserken
Sensizliðin fýrtýnalarýyla savaþtým
Dudaðýmýn yetim susuzluklarýna
Kondurduðun öpücülerden biri
Yaþam sevincimi alevlendirdi
Sevinçlerim uçurumlardan
Düþtü
Sevdam dipsiz kuyularda
Rehin
Hüzün kokuyor þimdi
Öptüðün yüreðim acýyor,
Kavuþur mu ruhum huzura
Kopmak istedikçe...
Özlemler hasret olup aktý,
Çatlamýþ gönül topraðýma.
Yaðmurlar yaðdý,
Kimsesiz yalnýzlýklarýmýza.
Kaçamaklarda,
Kýskandýrmalarda,
Aðýr ihanetlerde sýnamadýn mý?
Dürüstlüktü istediðin...
Ama,
Sen yüreðimin umuduna.
En paslý hançeri çektin
Caným yanýyor.
Ýçim çok acýyor.
Gücüme gidiyor sensizlik.
Yanar daðlarýmý,
Zapt etmem mümkün mü?
Kendini uçurumlardan atýyor
Ceylanýn...

Yaralý ceylan kurtulur mu?
Yüreðinin,
Kör kuyularýndan.



Konya
Sosyal Medyada Paylaşın: