yaðmur yaðsýn son yaðmurlar yakýnlaþtýrýrmýþ uzaklarý çünkü aþk tüm kýþ beklemiþtir çok beklettik sevgiliye yazacaðýmýz þiirleri beyaz kaðýtlar, elele aþýklarý çizmemizi soðuk þehirler, içimizin bahçelerini özlemiþtir aðlak bulutlarý uzak istasyonlara iteklemeli son yaðmurlarla buhar olup uçuþsun hüzünlerimiz sarýlalým tek iz kalmasýn yalnýzlýktan ana gibi, toprakta þefkat kokusu güzün uyanmak istemeyen ürkek güneþ yalýnayak koþmayý hatýrlatsýn çocuklara
ýssýz ve soðuk gecelerden sonra güneþ saati geldi tenlerde günebakan heyecaný dipsiz cehennemlerin soluklaþtýrdýðý derileriyle aylar boyu iç çekenler vakit tamam öksüz yaralarýmýz iyileþecek diðer vücudun sýcaklýðýyla cemreli dokunuþlarla yüreðe þadýrvaný yerleþtirir sevgili karanlýk ormanlarýn laneti bu kýþta yenemedi bizi
nevrotik kuþkunun zincirlediði sesim yýkmýþ gri ve soðuk duvarlarý ulaþacak bir yer arýyor kendine senin gözlerinden güzel yer var mý konuþuyorum þimdi yemyeþil ben geldim sevgili ben geldim
son yaðmurlar meyvenin aðaca merhaba demesidir sen gökkuþaðýný kurgula ben bakýþýna uyandýðým sabahý kuþlarýn söylencesidir dilimin altýndaki alfabe sen gökyüzüm haberin var mý bu destandan bil ki bahar kapýda...
Sosyal Medyada Paylaşın:
çöldeki kelebek Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.