Sadece
Þair olana þiirseldir
Ayrýlýk hüzünleri...
Sade kahvemin ardýndan
Kana kana içtiðim su gibiydin.
Gittin ya;
Kurumuþ çiçekler gibi susuz kaldým geride...
Ýçimde için için kanayan
Katýksýz bir yalnýzlýk var.
Sensiz hayat
Kuru bir nefes, o kadar.
Gidiþinle öksüz çocuklar gibi
Boynu bükük kaldý mutluluk düþlerim.
Bütün sevda þiirlerini
Ayrýlýða kurban etme vaktidir.
Fýrtýnanýn terk ettiði Kentleri
Sessizliðe ve sensizliðe devretme vaktidir.
Buruk sonbahar’a yüz sürer hüzünlerim.
Gidiþine el salladýðým rýhtýmda
Biraz aðlar, ufka bakarým sonra.
Bir þiir yazýp sana adarým.
Saçlarý Akdeniz kokulu sevdiðim
Sensiz ben,
Bensiz bir sen kadarým...
ÝSMAÝL BOYRAZ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.