gel
yalnýz sinsi olsun geliþin
oda’nýn ýþýðýný açýk tut bilirsin korkarým karanlýktan
ilk sesim çýðlýna karýþsýn
su gibi
ekmek vari doyur aç iþtahýmý
gel yanýk limanýma
kordan eser kalmasa da can tutuþuyor hala
sen mimoza
esmer þiir okut kendini
ne türkçe
ne de bir baþka lisan konuþsun
sadece varlýðýn þahlansýn gece’nin dilinde
utanmýyorum senle seviþirken
neden mi?
öyle bir kadýnsýn ki acýtmýyorsun erkekliði
içimde ki haz
vurdum duymaz cinsel arzu
son sözü kusmuyor iþgalci bir güç gibi
niye seni seviyorum peki
aþk her kadýna yakýþmaz