gönlümün tahrir meydanı
bu isyan ki artýk büyür
kalmaz içimde öyle serin
gün edeceksin diye sonra gününü
bambaþka birisi var diyeceksin
kolayýna geçerek yeþil gözlerimden
mevzuya doðrusundan gireceksin
biraz daha dolaþtýrmadan derinlerinde
gerisin geri dökeceksin kalbinin kum saatinden
bir cýlýz öksürüðe yükleyip son görevi
sökeceksin kansere ihtimal diye beni nefesinden
buz bile çözülmeye zaman dilenirken
sen zamansýz eriteceksin beni hele
kaynamaz mý þimdi tam da ortasý
kurþunu deliði gönlümün tahrir meydaný
bir gittin beni kalem kalem tükettin
daðýttýn cam gibi kýrarak gövdemi
bin parçaya böldün bendeki hasretini
bin kere uykusuna yattým yokluðunun
duvarda sýva çürüklerine saklandým
korktuðumu yüzüme vuran tokat acelesi
gölgeminde bir uslu kalbi var hatýrýna
seni gönlümün tahrir meydanýnda asmalý
isyan ettirirsin aþký bilmese de bir adama
muhtemel yangýnlara sebeptir sualsiz gözlerin
susmalarýn bile duman eder dayatmalarý
yokluðun kolay kabul edilir gibi deðil
bu isyan ki artýk büyütür
durmaz içimde öyle çocuk
Sosyal Medyada Paylaşın:
ibrahim sarıduman Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.