EEYYY BENİM GÜLKURUSU GÜLÜŞLÜ YARİM

Eeeyyy benim gülkurusu gülüþlü yarim....
bütün hüçrelerime zerkedeceðim yokluðunu,
en acýsýndan yazacaðým þiirimi bugece.
sensiz geçen her mevsimde,
fýrtýnaya tutuldu bu yürek..
güller dalýnda dondu,
tomurcuklar üþüdü.
en leylim sabahlarda buz kestý yüreðim.
yokluðunda ayazlara göðüs gerip, zemheriye sarýldým.
her mevsim bir kurþun gibi deldi bedenimi.
þimdi gölgesini yitirmiþ bir orman gibiyim,
kesildi umudum kuþlarýn sesi,
duyulmuyor dost ýslýklarý,
yeþil küsmüþ maviye, mavi sarýya, sarý kýrmýzýya...
kesildi soluklar,
dil damak hasret bir damla suya...
dolaþýyorum senli zamanlarda,
sen kokan sokaklarda.
kalmamýþ avcuma sýðacak mutluluk..
acý, gözyaþý ve hüzünden baþka,
eyy benim gülkurusu gülüþlü yarim,
uzat, düþlerimde üþüyen ellerini yüreðime.
kan damlayan dudaklarým deðsin tenine.
’’söylediðim türkülerin mýzrabý’’ derdin gözlerime...
Zaman durdu sevgili gözler sustu...
en acýlýsýndan sözler düþtü yine...
sensiz yaralý bu yüreðe.............GÜLER GÜLTURAN
Sosyal Medyada Paylaşın: