SUSMA!

Yazýp – çiziyorum da herhâl okumuyorsun! ..
Bu ne suskunluk böyle? hiçbir ses vermiyorsun...
Hiç merak etmiyorsun...arayýp sormuyorsun...
‘Halim ne’ bilmiyorsun...”halin ne? ” demiyorsun...
Gönlün ki ya unuttu...ya tümden nasýr tuttu...
Atakan ne deðiþti...ne de seni unuttu...


Olmuyor bu! olmuyor! ..hiç yakýþmýyor sana...
Böyle deðildin sen...hiç acýmaz mýsýn bana? ..
Yapma güzelim...yapma! at bu tavrý bir yana...
Susma! ..konuþ! ..yaz biraz...seslen bir Atakan’a...
Gönlün ki ya unuttu...ya tümden nasýr tuttu...
Atakan ne deðiþti...ne de seni unuttu...


“Sus” geldiyse...tamam sus! açýlmaný beklerim...
Bunca yýl bekledim ya...beklerim...sabrederim...
Yok bir þey! Atakan yok! derim kendime...derim...
Ne ettim? ..sustun öyle...kahrolsun elim – dilim...
Gönlün ki ya unuttu...ya tümden nasýr tuttu...
Atakan ne deðiþti...ne de seni unuttu...


Ýraden var! ..tamam da böyle inat mýydýn sen? ..
“Ölüm” mü bekleyeyim? ..yazman için yeniden..
Ben vazgeçmem! sevme be! sevme be! sevmediysen...
Sevene saygý biraz...saygý! ki hiç sevmesen...
Gönlün ki ya unuttu...ya tümden nasýr tuttu...
Atakan ne deðiþti...ne de seni unuttu...

22.08.2005/17.00
Sosyal Medyada Paylaşın: