Y O K S U L L U K

Yoksulluk: yoksunluktur. Bilmem nasýl söylesem
Kastým para pul deðil; bu en kolay olaný.
Kaç türü var çevrede þöyle bir irdelesem
Yeter mi ki nefesim? Söz dolaný dolaný…

Yoksulluk diyorsun ya insanlýktan girelim
Nasipsizse neylersin; insan diye yaþýyor.
Görgüsüzlük bahsine dilersen girmeyelim
Mahlûk desek mahlûkat birden mahzunlaþýyor.

Yoksulluk, akýldaysa; kafanýn vay hâline!
Dilde tüy bitmedi mi izândan yok yoksula?
Þeref uðramamýþsa; uðrama mahalline
Allah’ým düþürmesin vicdândan yok yoksula.

Yoksulluk! Düþmeye gör; insafsýzdýr pençesi
Vahþetine mum olur en çelikten irâde.
Vardan yoða düþenin ne hazindir lehçesi
Tevekkül de gitmiþse mýrýldanýr beyhude.

Yoksulluk! Edep varken kim arzular edepsiz?
Mertlik yüceltilirken yeðlenir mi namertlik?
Toplumsal deðerler ki geliþmiyor sebepsiz;
Cimrilik yok ederken bollaþtýrýr cömertlik.

Yoksulluk ki sevilmez hiçbir toplum katýnda
Saygý, sevgi deðil mi cemiyetin tutkalý?
Hasletini tartmalý; kiþi haddizâtýnda;
Donatarak yurdunu fert olmalý okkalý.

Yoksulluk: fukaralýk. Mutlak devâ bulunur
Yaradan’ýn izniyle týmar olur yaresi.
Kimi yoksullar var ki ona saç baþ yolunur;
Ya inançtan yoksunun bulunur mu çaresi?

27.02.2012 14.13
28.02.2012 12.30

Salih ERDEM / AYDIN

Sosyal Medyada Paylaşın: