KARARSIZ KAR
KARARSIZ KARIN HÝKAYESÝ..
Karýn artýk everilme zamaný geldi de geçmiþti.
Karýn annesi ve babasý:
-Hadi sana,memleketten alalým kýzý,dediler.
Ama karýn memleketi yoktu ki;
her yer onun,her yere yaðardý.
Kar baþladý,þehir þehir aramaya..
hayalindeki yavuklusunu.
O þehir senin,bu þehir benim
Seçiciymiþ de kolay kolay beðenemedi.
Bir iki gözüne kestirdiyse de sevgili kar
E kar iþte silme yaðýþ..
Gözlerinin iyi göremediðini düþünerek
dolaþmaya devam etti.
O kýþ botlarý aþýndý aramaktan..
Bir ara hazýr,Mustafa Kutlu ’nun mahallesine gelmiþken
Çaldý kapýsýný,sordu sorusunu.
-Gönlümde bir tarif var ama,nasýl bulurum onu?
Aramak mý,dedi Mustafa Kutlu!
-Hem de elinde tarifle..
-Kim bulmuþ onu,böyle bu devirde?
Ýyi kýz yok,iyi erkek de(!) e kim var?
Karýþtýrdý kafasýný parmaklarýyla Kutlu Abimiz,
-Hýmm "aramak"..
-Aramakla bulunmaz,ama bulanlar arayanlardýr,
Saðýr sultan soyundan mý geliyorsun be kar?
-E duydum iþte,dedi ve alýp yanýna bu hazineyi
..bulmaya gitti.
Kutlu Baba þimdi anlamýþtý;
Karýn kafasý niye karýþýktý,bu kýþ?
Tam gitti,buldu herhal diyorsun,
gün ýþýmasýyla bir bakýyorsun:yine kapýda!
Ya git ya gel daaaa!
Uyuyanlar bu durumu sabah farkederken
Uyumayanlar,zati görmüþ uzaklardan
Elinde bohçasýyla geleceðini..
Bu sabah yine ,o yavukluyu
elindeki tarifle bulmaya gelmiþ KAR..
Galiba bu iþte bir yanlýþlýk var.
Biri çýkýp deyiverse ona bari:
Tarif ile bulmayý Arif olmayan yapar,
Arifler ise onu,tarifsiz yakalar.
Ne çektiyse bu dünya KARARSIZlardan çeker..
Bilenler bilmeyenlere
Duyanlar duymayanlara
ARÝFLER olmayanlara :söylesin!
(Not:Delinin biri,açtýðýnda penceresini
gördüðünde bembeyaz çerçeveyi
Nasýl,ne zaman,hangi ara þaþkýnlýðýyla
Gelen misafiri karþýlamýþ kapýda
..ve ellerine bakmýþ:
-Ne var ne getirdin?
..ve kar hala dolaþýyormuþ..
biri söyleyiversin ona:
dolaþmasý deðil..ARAMASI gerekiyormuþ.)
Sosyal Medyada Paylaşın:
Gülsüm Püşüroğlu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.