Kanaatkar olurlar, yokluðu da bilirler Sevdiði insanlara deðer, kýymet verirler Yoluna kurban olur, gerekirse ölürler Mertliðin abidesi Karadeniz kadýný
Kendi iþine bakar aklý kalmaz eþinde Tarla çapalamada, her gün aþýn peþinde Ormanda ve denizde hamsi balýk iþinde Eþinin yanýndadýr, Karadeniz kadýný
Eskisiyle yetinip, yenisini giymezler Misafire yedirir, kendileri yemezler Ölür de toprak olur bir of bile demezler Nasýrlanmýþ ellidir, Karadeniz kadýný
Mertliðin timsalidir asla yýlmaz bir iþten Tuttuðunu koparýr yüreklidir her eþten Gerçeðin peþindedir, bilmez hayalden, düþten Bir baþka yaratýlmýþ Karadeniz kadýný
Her gün tarla yolunda, peþtamalý belinde Bir gün bakarsýn fýndýk, belki çay bahçesinde Allaha çok yakýndýr kelam düþmez dilinde Kutsal bir emanettir Karadeniz kadýný