Dünün elleri var benim ensemde Yarýndan nice hayal umarken Akbabalar halka olmuþ benim tepemde Gözlerimi ben hayata yumarken Bir dert, bin kere bin eder bende. Her tarafým böyle dört duvarken Avunamam gökyüzünü görsem de! Güneþ her sabah ayný doðarken Bir eksik, bir noksan var bende! Düþün, küçük çocuklarý korkarken Diyeceðim, etmesen teselli kalsa sende; Desem de! Ne olur! Ama lütfen... Ýçimdeki kavgayý ayýrýr mýsýn? Beni kendimden kayýrýr mýsýn? Buna gönlüm ancak razý gelecek Aklýmý kafamdan sýyýrýr mýsýn?
KFK
Sosyal Medyada Paylaşın:
Pürhüzün Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.