SUS ARKADAŞ

Dün gece bir kez daha anladým ,
Ne kadar aptal olduðumu.
Karþýmdakinin benden farklý olduðunu.
Anladým, hiç kimse ben deðilmiþ
Ve hiç kimse benim kadar aptal deðilmiþ.
Dosttum ben, her zaman, her yerde...
Ya dostum dediðim ?

Koþardým aman diyenin imdadýna,
Beklemeden,gözetmeden ard niyet,
O benim dostumdu ya,
Bu en önemli sebepti elimi ona uzatmaya...
Bana uzanan eli tuttum elimden geldiðince,
Ya dostum dediðim?

Sana ihtiyacým olduðunda yanýmda yoksan,
Sen gerçek dost deðilsin demektir...
Bana iyi günde gülecek dost deðil,
Zor günümde zorluðumu hafifletecek,
Benimle aðlayacak dost lazým...
Zira
O dost postuna bürünenlerden etrafýmda yeterince var....
Sen dostumsan eðer, sana elimi uzattýðýmda nerdeydin?


Yok arkadaþ yok!
Güvenmeyeceksin hiçkimseye,
Ne kadar güvenirsen, o kadar canýn yanýyor çünkü...
Ýçindeki çocuðu göstermeyeceksin kimselere,
Elinden þekerini alýveriyorlar çünkü...
Pamuklara sar sarmala onu,
Yüreðinin can kýrýklarý batmasýn ona da...

Sükûnetimi giydim üzerime, sakýn ses etme!
Bir damla gözyaþýmda fýrtýna koparabilirim...
Bugün duygularýma dokunmasýn kimse arkadaþ!
Zira herbiri, en derininden aðýr yaralý...

Sus arkadaþ!
Gökyüzü ve ben AÐLIYORUZ...

SESSÝZ PERÝ
Sosyal Medyada Paylaşın: