Sessiz bir dünya da yaþýyoruz sanki, Gölgeler var aramýz da. Hatýrlar mýsýn hani? Kaçamak bir günde, Utanarak dudaklarýna, Kondurduðum öpücüðü, Biliyor musun? Ýþte o an yüreðim yerinden fýrlayacaktý. Aylar,günler ve saatler, Düþündürüyor beni, Sesini duymak için açmadýðým telefon. Bin defa öldürüyor beni, Kör karanlýk kuyulara düþüyorum. Yüreðimde iliklenmiþ acýlarý, Sevdana katýk edip, Her þeyi unutmak istiyorum...
Biliyorsun! Sabahlara kadar konuþacaðýz, Uykusuz da kalsak, Yorgunda olsak, Bildiðim tek þey var Seni Seviyorum... Etrafýmýzý saran bu karanlýk, Kapýlar kilitli, Geçip giden saatleri durdurmak istesem de. Olmuyor iþte Olmuyor,
Ne ben gururumu kýrabiliyorum, Ne sen inadýný. Olmuyor Sevgilim Olmuyor iþte...
Beyza Sosyal Medyada Paylaşın:
Suskunkadın Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.