kýrýlmýþ öyküsünde dökülür sonuna dek
zar zor iteklenerek ayaðýndan yükte en
mor günlerden uzakta adýmýna sarýlmýþ
ten renginde solunca kana yürümez ola
yüzünden perçemine gölgeyi düþürünce
yürüdüðüm yollarý çamura gark edenler
üþütünce el ayak sýzlamaz mý sandýnýz
ýslanmýþ topraðýna gazelde çürüdüðüm
engele yol çevreler bir adýmcýk gidemem
bir marþandiz alýnca dolarým uzaðýndan
kaçýþým yok sevginden takýlýnca çengele
tuzaðýndan kurtulsa yolculuðun sonuna
yönünde belirlenmiþ neredesin bilemem
bulutlara dek görse çevrede kurdu kuþu
silemem daða ekli koca yokuþun zordan
varlýðýndan ötenden takýlsam umutlara
sevince neden bulan vuruyor ortalýktan
elinde dünya döner ayaðýnda yolun var
ozan efem durgun bakar mý yol devince
duvar kalýr yerinde kayýp olanlar sinde