Bıçak Kemiğe Dayandı

Güneþi düþe, düþü düþünüþe, düþünüþü gülüþe çevirmekti abdalýn iþi, ama oldu ama olmadý, eyvallah

Tedbiri mülk eylemeyenin sonu hükümlülüktür sevda mecralarýnda

Böyle biline dedi suya bakýp sanrýlarý bulan ulu bilici
Susama kanaat etmeyenin kuþatmasýnda yeri olmaz hiç kimsenin
Çünkü hepimiz birer susamýz
Anlamadým demeye duramadýðýmýz bir yerdeydik
Burada üstadlar anlaþýlmak için deðil iþitilmek için vardýlar
Ve oy tarihe tesbih taþý muamelesini layýk gören bu katran düzen
Zehr-i zemin bir kederden hoþlanmaktaydýlar

Sustuk, her gelen sustu
Sanki Beyrut’ta düþmüþ bir barikatýn hüznü takýldý
Düþselliðini nesnelliðe dönüþtüren her bayraðýn altýna
Kalktý abdal dedi ki
Ey kendini kendiyle ölçüp gücünü beyninden alanlar, doðrulun
Yorulmak
Yoðrulmanýn ve yeniden var olmanýn içinde küçük bir maceradýr
Yaþanýr ve unutulur, doðrulun
Kusur, ekmeði reddedenin, güne ihanet edenin

Okyanusa bakar gibi bakýyorduk o cehennemi uykuya
Durdu su
Sokaklarda uluyan köpekler sustu
Gözleri maviydi, toynaklarý turuncu
O dört nala boþalan yýlký sustu
Becerebildiðince kýrmýzý gelincik ormaný uçurumlar
Þahinin avýna son kez bakýþý sustu
Ve döndü hava

Abdal dedi ki
Göz görmeye aðaç yeþermeye baþlayýncaya kadar inatlaþacaksýnýz
Bu kurþuni kanyonunda bu sebepsiz akarsuyun
Kaþýnýzýn altýnda kan revan bir cumhuriyet taþýyacaksýnýz
Asma yapraklarýnýn arasýndan üzüm taneleri görünene kadar
doðrulun
Kurumadý henüz topraða düþürdüðünüz þiir
Vezne kabil bir mýntýka bulmasa da elbet çiçeklenecektir

Uyandý göðün altýnda beraber yalnýz yaþayanlar
Acýkmýþ bir serçe yavrusu gibi yuvasýnda tarihten habersiz olanlar Uyandý
Abdal dedi ki
Sevda sýðýnaða sýðmaz, býçak kemiðe dayandý




Sosyal Medyada Paylaşın: