Gülün yaralarý kanýyor, eriþmez mi bahara.
Ne gezer, haykýrmýþým sanki tozlu duvara.
Haykýrsaydým kâfire, þimdiye dek gelirdi imana.
Gül, gülüþünü gördükçe, açýlýr gönlüm.
Bülbül ödüþünü duydukça, saçýlýr derdim.
Gönlüm yarasýna, sen bir merhemdin.
Aþkýn ateþiyle tutuþmuþ, yanýyor kalbim.
Bir hazan mevsimidir, sararmýþ benzim.
Gül, gülüþünü gördükçe, açýlýr gönlüm.
Bülbül ötüþünü duydukça, saçýlýr derdim.
Çetrefil. 10 Haziran 981
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.