kalabalýðýna boyunca yalnýz adýmlar attýðým beton grisinden þekiller bozup çocuk oyunlarýnda söbelendiðimdendir içimdeki adam aðýrlýðý içimi bulandýran þeker miktarý baþkasýna tatlý gelen hep geceme misafýr insan sürüsüne bir ben yabancýsyken þehirden ben çocuk oyunlarýnda son körebe tuttuðum elbise yýrtýðýndan has tutamadýðým söz gele gülüþmelere bir de upuzak çýnlatan baþucumda azýcýk kulaðýmý dahasý imalý bakmalara hazýr uzayan tren raylarý var vagonlar dolusu kar demirden bile soðuk gitmeler
Sosyal Medyada Paylaşın:
ibrahim sarıduman Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.