Gidiyorum Yok kimseden alacaðým Sorgusuz sualsiz terkediyorum bu þehri Kýrgýnlýklarýmý toplayýp sakladým Rüzgara emanet býraktým acýlarý Anladým ki öbür yarým yok bu þehirde Aldýrýþ etmiyorum bak yaðmura Ne kadar ýslatabilir ki artýk beni Sen derken sesim titremiyor Kalbim ritmini kaybetmiyor Köþeyi dönünce seni görme ümidi heyecan vermiyor Bende seni bulamýyorum Sende ben zaten yokum Bu þehre güneþ doðmuyor Gülüþün olmadan Gülmeyi sevmiyorum eskisi kadar Þehre sensizlik,içime hüzün çöküyor Karabulutlarla kayboluyor sen/li hayallerim Günbatýmýyla son buluyor yaþam Yeni bir güne uyanmak için Bir kez daha kapanýyor gözlerim sen/siz....
hüzün_lü
Sosyal Medyada Paylaşın:
buğlem54 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.