yaþam uzun bir þarký, en son kendi þarkýmý söyleyeceðim, dilim dolaþýk, gözlerde buðu, derin yarýklara sýzan abý hayat umarsýzlýðýma ilaç. isyaným kýrmýzý, son istasyona yaklaþmakta yolcu.
kestiðin yerde biter mi sandýn acýlar, kangren olmuþ irinli sevdan varken sol cebimde. hayaller firarda, þair kelimelerle seviþir, umut diye çýðlýk atar duyulmaz.
gönülden atýlan sevda çýrpýndý durdu aða takýlan balýk misali dönmek için yurduna… eski aþklarýn rengi soluk, eprimiþ… merhumu nasýl bilirdiniz deseler, iyi bilirdik demeliyim yine de.
geleceðin eskiyecek aþklarý yerine çýkar zulandan beni yine, Bu þiir er kiþi niyetine…
M.Özdaþ Manisa 2012 Sosyal Medyada Paylaşın:
Mşrf Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.