Hayalimdeki sevgilim

Sana uzaktan,uzaga bakýyorum. Sana uzaktan bakmak bile inanýlmaz mutlu ediyor beni. Sen gidince aklým da senin peþinden sürüklenip gidiyor, yüreðimle beraber,, Yanýnda kim var? ona bir þey mi söylüyorsun? onunla gülüyor musun? içim yanýyor. Ama senden sonra gördüðüm o insan birden senden biri oluyor. Senin baktýðýn her yer artýk güzel, senin konuþtuðun her insan,sen gibi özel oluyor.
Sen evine giderken. Ardýndan yürüyorum,ayný sokaktan, Beni fark etmiyorsun bile Önünden geçtiðin apartmanlara, gölgesinde yürüdüðün aðaçlara, her gün bindiðin otobüse bakýyorum. Senin gözünle bakýyorum. Sen yokken de o yollardan defalarca geçiyorum. Senin kokun, senin havan,havaya.. Sanki seni soluyorum,uzun uzun,
Akþam ne yaparsýn acaba?masaya oturduðun zaman yanýnda kimler var? kimlerle Hangi yemeði severek yersin, neyi sevmezsin? bilmek ögrenmek istiyorum hakkýnda her þeyi
Bilmeliyimki Senin hakkýndaki bütün ayrýntýlarý öðrenmeliyim. Çünkü ben de o filmlere gideceðim, ben de o dizileri izleyeceðim, ben de o yemekleri seveceðim ya da nefret edeceðim. Bilmeliyim. Baþtan kuruyorum dünyamý. Seninle yaþamaya baþlýyorum,sensiz
Onca kalabalýðýn içinde, karmaþýk yaþamýn ortasýnda eðer sen varsan daha seni görmeden bir kuþ gibi çýrpýnmaya baþlýyor yüreðim. Bir ýþýk çarpýyor yüzüme, bir sýcaklýk hissediyorum göðsümde. Anlýyorum ki sen varsýn. Sen ordasýn. Sen gelmiþsin. Bakmadan, baþýmý çevirip seni görmeden varlýðýnýn farkýndayým,hayl de olsa bile
Ey uzak uzak baktýðým.. göz göze gelmeden, saçýný okþamadan, deðil bir rüyayý bir cümleyi paylaþmadan sevdiðim sevgilim. Bir aþk filiz verdi, fidan verdi, kök saldý içimde. Onu sana göstermek için ömrümü veririm.
Sevemiyorum kimseyi, gözlerim senden baþkasýný görmüyor. Ellerim senden baþkasýna gitmiyor. Dudaklarým senden baþkasýný öpmüyor. Geceleri bir yorgan gibi çekip üstüme, karanlýðý örtüyorum. Uzak yýldýzlarýn ýþýðý bile bu karanlýðý delip geçmiyor. Yýldýz yok, ay yok, bulut yok.. umut yok sevgilim
Sevgilim, benim nazlý sevgilim.. Neden bu cefa ? Neden susuyorsun? Aramýzda niçin bu kadar insan, neden bu kadar engel koyuyorsun ? Sevgilim her þey bahane.. bütün söylediklerin.. Kelebek kanadý kadar ince, yaðmur damlasý kadar temiz bir aþk bu.. Korkmana, kaçmana gerek yok.
Sevgilim, biliyorum sen de seviyorsun beni, itiraf etmiyorsun,edemiyorsun belkide,,
Ey Sevdiðim.. Ben seni ne çok sevdim. Dünya bildi, bir sen bilmedin. Yalnýzlýðýn diðer adý aþka karþýlýk almamaktýr. Kaçýlamayacak kadar yakýn, tutulamayacak kadar uzak bir yerdesin.. Benim aþkýma yalnýzlýk kucak açtý. Senin yokluðuna dokundum, içim yandý. Odamýn çýldýrtan sessizliðinde sana seslendim. Yankýsý döndü dolaþtý, senin kapýlarýn bana kapalý. Kendi sesim yine bana ulaþtý,,Geceler boyu sabahlayýp uðruna, boþluða düþtüðüm sevdiðim, bir tanem, gözbebeðim.. Yüreðimden mühürlendim sana.. Þiirler havalanýyor kuþlar gibi, þarkýlar aðlýyor yokluðuna.. Sevgilim hayatý sende buldum ben, tükenirsem sen tüketirsin beni.
Yoksun, gittin, tek baþýna koydun... Bu nasýl bir özlemdir, kendi gövdem ateþten bir gömlek.. yanýyorum..Yetti artýk, yetiþ n’olur dayanamýyorum.
Sosyal Medyada Paylaşın: