Söylediðin yalanlar, Ýhanetinin bedeli olarak çýkacak karþýna. Ýþte o zaman kahrolacaksýn, Aðlamayý sevmeyen gözlerinden, Yaþlar eksik olmayacak, Dayanamayýp aðlayacaksýn. Üzüntü den gözlerin þiþecek, Piþmanlýðýn azap rüzgarlarý estirecek yüreðinde, Af dilemek isteyeceksin. Sende daima olduðu gibi, Her þey için geç kalmýþ olacaksýn.
Biliyorsun; Rüyalara daldýðým da terlerim,susarým. Bana söylediðin yalanlar kulaklarýmda çýnlar, Ýhanetinin kokusunu duyarým yüreðimde, Gönlüme zincirler indiriyorum artýk Gülümseyiþlerim de, Maskeler takýyorum yüzüme. Gözlerimin mahzenlerine akýtýyorum gözyaþlarýmý, Üzüldüðümü görmeni istemiyorum. Dudaklarýmdaki teninin kokusunu silmek, Söylediðin yalanlarý unutmak istiyorum Gölgen olmak isterdim, O zaman görebilirdim, Yalanlarýný hatýrladýðýnda Döktüðün göz yaþlarýný...
Ýþte o zaman, Yazabilirdim.. Görünmezliðin koynundaki ihanetinin ÞÝÝRÝNÝ.
01.02.1998
Hannover
Beyza
Sosyal Medyada Paylaşın:
Suskunkadın Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.