Bir an gelir seversin. Tutamazlar seni... Düþünmek bile ’ Zordur o aný’ Tutunmak istersin sýkýca... Ama korkarsýn ya býrakýrsa diye..... Sabýr der beklersin Ve sora; Sonra uçurumun dibinde bulursun kendini... Sevmek buymuþ dersin kendi,kendine... Ve; Aðlarsýn yaðmurla birlikte... Eðer tutan yoksa elini Ya; Týkarsýn kulaðýný... Sarýlýrsýn yalnýzlýða, Ya; kayýp gidersin.. Yýldýz misali sonsuzluða......
29.10.009....025 IÞIK Mehmetali
Ýþte Sevgililerim; .....))))
Sosyal Medyada Paylaşın:
Işık Mehmetali Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.