GÜNEŞİM

Ne umutlar yitirdim ben,
Ne savaþlar bitirdim
Ama en zoru da yalnýzlýktý
Sinsice dolaþýyordu damarlarýmda
Ummadýk anlarda zehirliyordu bedenimi
Gözyaþlarýmý silahý olarak seçmiþ
Ýnsanlarý ise kalkaný...

Ben ummadýk anýmda,
Yitirdiðim umutlarýma bir ýþýk yaktým
Ve baktým...

Evet hayata baktým ve Gülümsedim arsýzca
Aldýrmadým batan güneþlere
Görmedim zalim yaðmurlarý ve ýslanmadým
Küçücük odamýn duvarýna bir güneþ çizdim,
Sadece ona baktým
SADECE VE SADECE GÜNEÞÝME...

Sosyal Medyada Paylaşın: