Hep gidenin ardýndan bakakaldýk, Ve öyle gidiþi var ki sendeleyerek, Dayanamadýk fazla, bir mendil salladýk, Bir de hatrýmýza geldi bir su dökmek, Su yoktu ama sanma ki hemen aðladýk, Dönüþü olmayana israfa ne gerek, Tek çare olarak tevekküle sarýldýk, Öyle ki ne olursa kader ve takdir diyerek, Sonuçta biz eþeðimizi saðlam kazýða baðladýk.
GÜVEN FATSA
Sosyal Medyada Paylaşın:
melense Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.