Saçýný Kuruladýðýn Havlu Kendine Baktýðýn O Ayna Saçlarýný Taradýðýn O Bir Kaç Ten Kalan Tarak Ve Sen Kokulu Eþyalarýnýn Olduðu Askýlýk Þimdi Sensiz...
Dokunduðun , Bastýðýn Herþey Þimdi Sensiz Sensizlik Sadece Ýçimde Olan Bir Duygu Olsa Keþke Oysaki Sensizlik Etrafýmdaki Her Þeyde En Kötüsüde Hiç Birþeye Dokunamýyorum Ýzlerin Kayboluyur Diye
Islak Tenini Haps Eden BornozLar Bile Yerinde Ama Yoksun Hiç Bir Yerde Ayný Yastýðý Paylaþtýðým Kadýn Ölüm Bile Tebessümdür Sensizliðe
Sensizliðin Kýrýntýlarýna Afiyet Olsun Onlarý Bile Yiyorum Günlerdir Tek Tattýðým Þey Bu Yalnýzlýk , Sensizlik ... Nasýl Bir Gittin Ki Sen Hayatýmdan Her Öðün Sensizlik...
Her Sensiz Kalktýðým Sabah’a Þimdi Umutlarýmla Kalkýyorum Gelir Diye Her Sensiz Yattýðým Gece’ye Beddua Ediyorum Yine Mi Gelmedi Diye...
Ve Sensizlik Biliyorum Ki Askýda ki Eþyalarýna Benziyor Hiç Bir Zaman Ýçlerinde Olmayacaksýn Oysaki Sýrf Elimde Olmayan Umutlardýr Beni Yaþatan ...
SERKAN MISIRLIOÐLU
@Copyright 2012
Sosyal Medyada Paylaşın:
Serkan.m Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.