SİS VURDU

sessiz çýðlýkla yýðýlýyor gri karanlýk
hüznün cýlýz umutta toplandýðý titreyiþteyim
kaygýlar yola çýkarken
korkulara doðru
buzdan duvarý týrmalýyor
yorgun tebessümlerim

bir hale
sarmaya çabalýyor vicdanýn aðýrlýðýný
ýþýk vazgeçiyor bozmaktan
grinin dansýný

umudun görüntüsü yansýsa havaya
gölgesini bozuyorum
lav düþmüþ taþýn soðukluðuyla

uzun gür saçlarýndan yakalýyor öfkeyi
ateþ ve buzla ortaklýk kuran hýrsým
körüklüyor buzun buharýný
þakakta alev alev vuran isyaným

bencilleþtikçe bencilleþiyor sis
saklýyor güzelliðe ait ne varsa
yorgun koyu mavi uyku
girmeye çalýþýyor koynuma

sonsuzluðu okþayan
karla kaplý özlemlerim
baþlýyor infilaka
içimdeki karanlýkta

Sosyal Medyada Paylaşın: