Kýþ günü denizlerde, fýrtýnalar kopuyor.
içimi sarsan deprem,ne þiddette bilemem.
Rotasýz duygularým, saða sola sapýyor.
Batýyor sevda gemim,artýk sana gelemem.
Doruðu dumanlanýr ,daðlara kar yaðarken.
Yanýmda sen olmadan yeni bir gün doðarken,
O karanlýk geceler, hüzünleri saðarken
Gerçeði saklayamam,istesem de gülemem.
Bulutlar arasýnda, hayal ettim yüzünü,
Hissettim üzerimde,harelenmiþ gözünü.
Yaktýðýn kývýlcýmýn,söndürmedim közünü.
Maziyi yok saysam da anýlarý silemem
Pusulam ters dönüyor,feleðimi þaþýrdým
Kalbimde sevgin için binlerce yük taþýrdým
Özüme bestelenen, türküleri aþýrdým.
Yaþama zevkim bitti,hülyalara dalamam.
Kabardý azgýn sular, kýyýlara vuruyor.
Tekneler alabora, þimþek çakýp duruyor
Yeþeren umutlarým,günden güne kuruyor.
Ne kadar istesem da artýk burda kalamam
Bu çýlgýn dalgalarý ,ben sessizce izlerim.
Ýçimden neler geçer,belli etmez gizlerim.
Yazamam her þeyleri,tutukludur sözlerim.
Sazýmýn teli kýrýk ezgileri çalamam.
Ülkü Ahýska fondaki resim kendi çalýþmam