UNUTURKEN BENİ
Son sözünü hiç unutmadým,
Gözlerimle gözlerini avutmadým.
Dünyaya kýzdým,darýldým ama.
Unuturken beni,ben unutmadým.
Yaz mevsimi yüce daðý kar kapladý.
Þimþek çaktý,yer gök sarsýldý,hopladý.
Çorak topraklarda çimenler patladý.
Unuturken beni,ben unutmadým.
Sað yanýmý senin için boþ koydum.
Aðlamamak için yüreðime taþ koydum.
Biliyorsun ben bu aþka bir baþ koydum.
Unuturken beni,ben unutmadým.
Bana ne yaðmur yaðsa sel sele karýþsa .
Ýki gönül bir olup kalpten kalbe dolaþsa.
Bu can yokluðuna bir dakika alýþsa.
Unuturken beni,ben unutmadým.
Bizim gölde çifte ördek uçuyor.
Bu yare büyüdü,kan kýrana geçiyor .
Sanma günlerim sensiz mutlu geçiyor.
Unuturken beni,ben unutmadým.
Sevdiðimden bir tutam saç hatýra kaldý.
Onun gidiþi ruhumla birlikte aklýmý aldý.
Kahraman geçmiþi yaþadý,geçmiþi andý.
Unuturken beni,ben unutmadým.
Kahraman VARDI
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.