DAĞLARDA MUSA, ÇARMIHLARDA İSA'YIM:

Ýçinden mermi geçen hayatlara...


/ Aynalar kiþinin kendiyle yüzleþmesi deðildir
çünkü kiþinin o an ki kullandýðý yüzünü yansýtýr
elbette herkesin bir yüzü vardýr, bir de yüzsüzlüðü!../


I

Onarýlmaya büyüyorum;
gecekondularýn buðulu camlarýna adýmý yazarak...
hayat her an çürümekmiþ zamanýn baðrýnda
ve çocuklarýn bile katledildiði kalp aðrýsý bir çaðda!..

Yalnýzlýðýn kemiðe dayandýðý yarasa gecelerde
kanýmý emer þiirler...
uzayýp gider asansör boþluðu yalnýzlýðým
bazen buruk, çoðu zaman inleyen hýçkýrýklarla...

Hükmü yok þiirlerin, kalabalýðýn kuþatmasýnda
ve hükmü yok zamanýn, aþkýn açtýðý yaralarda
yýrtýlmaz bir gecede kan çanaðý gözlerim / firari uykularda

Ve unutulduðumuz derin kuyularda;
ben, Ýbrahim’e, Ýsmail
kör kuyulara Yusuf’um...

II

Oysa ki uslu durmadým, uslanmadým da
sayýklamalar, yanýlsamalar cehenneminde
bir yara gibi kendi kabuðuma saklandým...
yüzüme eskimiþ bir gülümseme iliþtirdim
ve yürüdüm, aþkýn yalnýzlýktan geçen yolunda
ürpererek ve sarýlarak yaralý seviþmelere

Kýsa bir yolculuk tadýnda, herkes uzun uzun seviþirken;
belleðimde zulümler, yüreðimde kederler,
tel örgülerde çürümüþ özgürlükler biriktirdim
ki herkesin boþluða yaslandýðý bir dünyada,
hiçbir yolculuk ayný yerde, hiçbir aþk berabere bitmez!..


III

Ey!
boþluðu hedefleyen silahþör;
içimde silahlý çatýþmaya girme
çünkü;
ben
daðlarda Musa
çarmýhlarda Ýsa’yým!

IV

Üþümeye ayarlý burda bütün sevdalar
senin için kar yaðar ve kirlenir!
yaðmur ýslanýr senin için...
biliyorum vuracaklar seni, güneþ hiç doðmayacak
kimse imrenerek bakmayacak aþklara
ve kadýnlar akþamüstü efkarlarda, aðlamayacak uçsuz bucaksýz ayrýlýklara
geceleyin bir ’kurt gibi inecekler kendi yüreklerine!..’

Çocuklarý vuracaklar, hep erken büyüyen acýlarda
hiçbir çocuk, özgürlüðe kollarýný açýp, umut þarkýlarý mýrýldanmayacak
hiçbir çocukluk, hiçbir elma aðacýndan elma çalmayacak, o yasak tadýnda...
güneþini saklayan gökyüzünde kuþlar kanat çýrpmayacak özgürlüðü si mgelercesine
ve hiçbir çocuk, uzak dað yamaçlarýnda uçurtmasýný hiçbir rüzgara salmayacak!..

Ve yeni bir hayat baþlamayacak, eskisini öldürmeden!..

Þiirleri vuracaklar;
kimse kimse için öyle içten, öyle derin yanmayacak
þiirlerde yaralarý sarmayacak
ve þair baþka acýlara yürümeyip, yalnýzlýðý sýrtlamayacak
kimse fýrtýnalý bir hayatýn ardýndan, soluklanmayacak bir aþkýn yasak kýyýlarýnda.

V

Ey!
bir yaþam hakkýný bile yanlýþ kullananlar;
acýyý uyandýrma
sevgiyi aþýndýrma
ve yalnýzlýðý utandýrma!..


(Birdal ERDOÐMUÞ)


Sosyal Medyada Paylaşın: