Biten gün söndürürken güneþin kandilini.
Ay semadan salladý halayýn mendilini.
Yýldýzlar birer birer toplandýlar þölene.
Samanyolu yol oldu meþke gelen gelene.
Iþýltýlar saçarak göz kýrparlar bizlere.
Ay þavkýný yansýtýr gecedeki gizlere.
Aþaðýdan bakanlar bakar ama göremez.
Perde aralanmadan boþ bakýþlar giremez.
Gökte deðildir perde insanýn gözündedir.
Isý alevde deðil ateþin közündedir.
Seven insan yürekte mangal taþýr,köz taþýr.
Yandýkça çelikleþen þavkaran bir öz taþýr.
Sevgiyle bakan gözün ýþýltýsý baþkadýr.
Pervanenin inancý ateþ deðil aþkadýr.
Bu gece gökyüzüne aþk ile bir daha bak.
Perdeyi aralayýp kendine bir yýldýz yak.
Her geceki þölende senin de yerin olsun.
Yüreðin gökyüzünün bedenin yerin olsun.
onuncuköylü
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.