Günlerde cen sýkýntýsý çekmek için zaman kalmýyor aslýnda,
Ama o yine de bir yolunu bulup hemen çýkýveriyor ortaya,
Kendisinden pek hoþlanmam,can sýkýntýsýyla anlaþamýyoruz,
Yine de etrafýmda dolaþýyor, onunla uzak da kalamýyoruz...
Caným sýkýlmaya baþladýðýmda ilk önce diþlerimi fýrçalýyorum,
Sonra da tertemiz aðzýma bir sakýz alýp çiðnemeye baþlýyorum,
Titiz bir insanýmdýr, diþlarimde kalan yiyecek parçalarý olursa,
Sakýzdan ayýp olabilir, bu da can sýkýntýsý için baþka fasarya...
Caným sýkýlmasýn diye bir roman yazmaya baþladým ama o da,
Bitmek bilmiyor bir türlü, sanýrým benim tarzým þiirden yana,
Romanda yavaþ yavaþ ilerlerken burada da þiirler yazmalýyým,
Gerçi her ikisi de elimde kalacak, önce bir yayýnevi açmalýyým...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.