Ma-i tensim havzýndan, aþk þerab-ýn nuþ edüp, Nale-igiryanýma, seni sazende yazdým. Dýl-i derun kasrýmýn, sana ait tahtýna, Kalemi kader ile, namýný sultan yazdým.
Görün ey yar, derdi aþkýn hasret narýna yandým, Bu âlem içre ben seni, bir þemsi taban sandým. Yanar caným, tude tude, ne an ki adýn andým. Nar-i aþkýn bana þerbet, zehrine caným bandým.
Nedir bilmem, sevda derdi, hak ile handan oldum. Bilmezem ki , dünya ukba, bu yola caným koydum. Bitti derman dizlerimde, bak bitaketem yoruldum. Merhameten bir nazar kýl, kapýndayým Kul oldum.
Ya rab derdi aþkýn narýnda, yanmakta bu garip kul, Beþer için tek kurtuluþ Kur-andýr, müstakim yol, Kayýp oldum, Ey yüce dost, ne olur gel beni bul. Þebi Yelda, içim yanar, derdime dermaným ol.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Necdet EREM Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.