aðýr paranoyalar içerisindeyim
sanki tüm gözeneklerime batýrýyorlar seni
bir bir kanýmdan alýyorlar
biraz fevri hissediyorum kendimi
suskun ve yalnýz
odanýn her yanýný notlarla kaplamýþým
biraz daha ayrýlýk, biraz daha acý
cenin olsam kalsam,
aðlardýn sen beni diye düþünüyorum
eli baltalý amcalarla anlaþma yaptýðýný
düþlerimden anlýyorum
biraz kýrmýzý biraz siyah...
baþýmý yasladýðým yastýkta kan lekeleri
sanýrým geceleri burnum kanýyor
farkýnda deðilim
sanki beynimin içine bomba atýyorlar
öyle gürültülü aðrýyorum son günlerde
jilet yarasý gibi keskin
terk edilen bir adam kadar yalnýz
aðrýyorum ve farkýndayým
ayaða kalkmak için deðneklerim var
kumdan yapýlma
tutunuyorum, kýrýlýyorlar ve
yeniden oluþuyorlar, bilinçsiz
düþleri arabanýn altýnda kalmýþ
bir çocuðun ölüm haberini alýyorum
ayaða kalkýp baðýrmak istiyorum!
aðzýmýn olmadýðýný fark ediyorum sonra
gülüp geçiyorum.
karesel bir gidiþi temsil ediyor sokaklar
adým adým göçüyor umut buralardan
camý açýk unutmuþum
üþütmüþ gelecek diye yazdýðým satýrlar
beni özlediðini söylüyorsun
gözlerinin içinden duyuyorum
onlar anlamýyorlar..
Kerem Sümer.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.