Bazen elin gider tozlu raflar arasýndaki fotoðraflara.. Alýþkýn deðilsindir böyle yarým yamalak ayrýlýklara... Dindi sanýrsýn acýn... Ve nihayetinde, Gözyaþlarýnýn arkasýna saklanýrsýn.. "Varlýðýnda da aðlamýþtým, yokluðunda da... " Birden bu cümle teselli eder Beyninin aðrýyan yanlarýný.. Sonra bir beyaz güvercin, Kanat çýrpýp geçer önünden.. Hemen dalarsýn oracaktý bir hayale... Bir kuþ olsam... Gelsem seninle dersin... Takýlýp gitsen peþinden, Býraksan rüzgarýn alnýna kendini... Cesurca.. Ve hiç korkmadan... Dönemezsin ki bir daha buralara.. Her köþesi anýlarla dolu bu topraðýn.. Bakamazsýn ki artýk aynadaki yüzüne... Bir daha, Kalbin hiç acýmaz belki amma... Bir gün, sebebsiz hýçkýrýklarýnda boðulup gidersin... Boðulup gidersin....
Asiyim Asabiyim
Sosyal Medyada Paylaşın:
Asiyim Asabiyim Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.