Der Güzel
Yetkinde yeri baþka, her sözün her kelamýn
Baðrýmýn ince gülü, kem kolaydan, zor güzel
Mabet olsa sol yanýn, dili dinmez âlemin
Talep edince yürek, dâhi çirkin yar güzel
Tireni kaçýrsan da, dünya dönmeyi kesmez
Verir hep toprak ana, Ýnsanoðluna küsmez
Tohum düþecek mutlak, boþ yere rüzgâr esmez
Yaradan bilir iþin, hayrý, þerri var güzel
Beklenmedik bir anda gözler kayarsa boþa
Sormaz yaþýn baþýný, künyen yazýlýr taþa
Nedamet dolu ömrün, düþmanlýk duyar kýþa
Gel de doy baharýna, Zemheride kar güzel
Sevmeyi görsün yürek, tenezzül etmez akla
Kirli urba sýrtarýr iman olmaz pasakla
Þahit olsa da gözler, dillerine yasakla
Âdemoðlu âdemde, edep erkân ar güzel
Nezaret eden Melek, uyanýp da aymadan
Meþakkate yenilip, gönül gözün caymadan
Piþmanlýðýn ardýndan, keþ kelerin koymadan
Azimle yol alana, seher vakti er güzel
Kalpten kalbe yol iner, sevginin bir gizi var
Odun deyip geçmeyin, iyisinin közü var
Sessiz sanma ölümü, asýl onun sözü var
Doðmazdý BOZOK kýzý, söyler doða, der güzel
ALÝYE UYANIK/GEBZE
21.02.2012
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.