Sanma sessiz ve renksizdir bu evren Deli bir rüzgar eser birden En derinden Açýlýr karanlýðýn perdesi tül tül Düþer gönül aynana Yedi renkli bir gül
Bir gülüþ seni gökyüzü eder Geceler gündüze günahýný öder Tutuþur yüreðin kýpýr kýpýr Güneþ sana doðar Yalnýz seni ýsýtýr
Tanýk olur aþkýna Evrenin peri kýzlarý Uçarsýn, hatta tutarsýn yýldýzlarý Gülün yedi renginde gezinirken kirpiklerin Kader diye yazýlýr Gönülden istediklerin
Sanma zamansýz ve mekansýzdýr bu evren Durup dururken kar yaðar dört iklimden Bir sen üþürsün bir de ilkbaharýn Yarasalara ortaktýr artýk Bembeyaz uykularýn
Oynaþýr yüzünde birbirine tutsak bakýþlar Gecenin yýldýzlarý dökülür O ak tutkularýna Ve ince dar bir kapýdan rüyasýz uykularýna Bitmeyecek sandýðýn yolculuk baþlar
Þahin Sefaoðlu, Akhisar 22.02.2004
Sosyal Medyada Paylaşın:
Sahin Sefaoğlu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.