BU BİR ŞİİR DEĞİL...
sevgilim desem sana duyar mýydýn sesimi
gelir miydin yanýma usulca sokularak
unuttun sen beni biliyorum
gelmezsin ki geriye
giderken söylemiþtin
dönmem bekleme diye
özledim ben yine de
sende olmayanlarý düþünerek
belki diyorum ara sýrada da olsa aklýna gelirim
özler misin bilmiyorum ama
ben seni çok özlüyorum
gidiþin kabusum oldu
yiyemiyorum içemiyorum
sen yokken gülemiyorum ki
ne bileyim iþte yaþamýyorum ama
yaþar gibi yapýyorum
týpký bir zamanlar senin yaptýðýn gibi
sever gibi yapýyordun ya
iþte öyle
yaþar gibi yapýyorum
ama
ama
ben sevmiyor gibi yapmayý beceremedim sevgilim
ben caným der gibi de yapamýyorum
caným derdin ya bana
seviyorum derdin ya
sensiz yaþayamam ölürüm derdin de
ben utanýrdým sen söylerken
yüzüm kýzarýrdý
hiç bitmez bitemez derdin ya...
hele cennet gözlüm derdin ya hiç unutamýyorum
ya da der gibi yapmaný
sen der gibi yaptýn çünkü
sever gibi yaptýn
keþke hiç öyle görünmemiþ olsaydýn
dürüst olsaydýn keþke
sever gibi yapmasaydýn
belki inanmazdým bu kadar
oysa ki ben senin bende ki sevmelerini sevmiþtim
bana sever gibi bakmalarýna aþýk olmuþtum
kelebeðim derken ki heyecanýný sevmiþtim
ya da öyle gibi göründüðünü sevmiþim
evet þimdi gittin...
sen giderken bilemedin belki ama
neleri bitirdiðini göremedin
yaþamýmý elimden aldýn
yok olan tüm hayallerimi
umutlarýmý çaldýn sen
cezasý en aðýr olan günahý iþledin
sen beni bitirdin giderken
içim acýyor
çok caným yanýyor bir tanem
sensiz nefes alabilmeyi baþaramýyorum ki ben
sýkýlýyorum hayattan
kimseyi görmekte istemiyorum
sokaða da çýkmýyorum gittiðinden beri
kapadým bu odaya kendimi
sabah nasýl oluyor
akþam nasýl geçiyor haberim yok
olmasý neye yarar zaten
sen yoksan...
beceremiyorum sensiz yaþamayý
þarkýmýzý da dinlemiyorum artýk
küstüm seninle þarkýmýza bile
sanki o plaktan bana bakýyorsun gibi
gelecekmiþsin gibi sanýyorum
nefesini duyuyor gibi oluyorum da
yine yüreðim aðzýma geliyor
sanki þu pencereden uçup kaçacakmýþ gibi
iþte böyle bir tanem
ne yaþamayý biliyorum
ne de ölmeyi düþünebiliyorum
konuþmayý da unuttum epeydir
ne zaman anneme bir þey söylemek istesem
çýkamýyor kelime dudaklarýmdan
týkanýyorum
boðazým karýncalanýyor
sanýyorum ki senin adýndan baþka kelime çýkmayacak
dediðim gibi konuþmaya da korkar oldum
unuttum bildiðim her þeyi
zaten kýymeti de yok benim için
býraktýðýn minik sevgilin çok olgunlaþtý bilsen
þýmarýklýklarým yok artýk
kulaklarý çýnlatan kahkahalarým da
suskunum þimdi
sadece yaþar gibi davranýyorum
öyle gibi görünüyorum
senden öðrendim ben
öyle gibi görünmeyi
sever gibi GÖRÜNMEYÝ...
Sosyal Medyada Paylaşın:
yasemen akyürek Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.