Hayýrsýz vefasýz biri yüzünden
Küstürdüm gönlümü güldüremedim
Kapandý içine keder hüzünden
Küstürdüm gönlümü güldüremedim
Hayallerimi dost bildiðim yýktý
Yaþanmaz oldu bu hayat çok sýktý
Bir yar sevdim oda hayýrsýz çýktý
Küstürdüm gönlümü güldüremedim
Sen gittin yýkýldým zalým ardýndan
Periþaným oldum ben senin derdinden
Çýkarýp attýnya gönül yurdundan
Küstürdüm gönlümü güldüremedim
Bir gün olsun aþktan ben gülemedim
Aradým dürüst bir yar bulamadým
Ne yapsam ne etsem hiç bilemedim
Küstürdüm gönlümü güldüremedim
Gönüldür bu güzel çirkin bilmiyor
Sevdasýndan hala yola gelmiyor
Ne yapsamda bir kez yüzü gülmüyor
Küstürdüm gönlümü güldüremedim
Usandým hayattan hepten kýrýldým
Sahte sevdalardan artýk yoruldum
Yorgun düþtüm ben bu aþka darýldým
Küstürdüm gönlümü güldüremedim
Kaydý gitti ömrüm hep kýzak gibi
Bu hayat kurulmuþ bir tuzak gibi
Mutluluk gördümki pek uzak gibi
Küstürdüm gönlümü güldüremedim
Tövbe ettim senin gibi bir yara
Gönlümü düþürdün ateþi nara
Umudum kalýnca baþka bahara
Küstürdüm gönlümü güldüremedim
Ömrümü harcadým güzel yüzüne
Yýllarca katlandým senin nazýna
Çekip gittin uydun eller sözüne
Küstürdüm gönlümü güldüremedim
Ramazan’ým giden gelirmi geri?
Yaram kapansada bellidir yeri
Terkedip gittiðin o günden beri
Küstürdüm gönlümü güldüremedim
Ramazan AKKAÞ
NEVÞEHÝR-Tepeköy
28.02.2011
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.