günlerden neydi o gün umrunda bile deðildi elinde bol susamlý simiti iþtahla yerken ve neþeyle giderken eve doðru nerden bilsindi doðum günüydü bugün onun
mavi þortlu buðday tenli çocuk amansýzca büyüyordu alabros kesilmiþ saçý gözlerinde henüz sönmemiþ düþleri içindeki þarkýlar eskimeden ve dilindeki öyküler yitmeden bekliyordu
biriktirdiði misketleri bir gün çok para edecek ve sonra iþte prens olacak sarayýnda oyunlar oynayacak ve günü gelince prensesi cadýdan kurtaracaktý
nerden bilsindi oysa geçtikçe gün geçtikçe zaman uçan balonlar göklerde yitecekti ne her öykü mutlu bitecek ne de kuþlar hep özgür uçacaktý öðrenecekti ki masallarýn büyüsünü insanlar yok edecekti
her yeni gün biraz daha büyüyecekti
ve bir gün artýk o mavi þortu bir daha hiç giyemeyecekti ama nerden bilsindi o gün onun kim bilir kaçýncý doðum günüydü
neyse ne iyi ki doðmuþtu…
atilla güler Sosyal Medyada Paylaşın:
Atilla Güler Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.