Kendime Suçüstüyüm
Kendime suçüstüyüm…
Dizelerde büyütüyorum seni
Þiirlerde yýllandýrýyorum
Bir perçem adaçayý oluyorsun dudaklarýmda
Bir perçem nazlý kekik
Ve bayram sabahý coþkusu yaþýyorum
Her uyanýþýmda sende…
Kendime suçüstüyüm…
Çanlar seni çalýyor
Ayakkabýlarýnýn týkýrtýsýnda buluyorum cismini
Ýsmini ezberletiyorum ezan çiçeklerine...
Dudaklarýmýn kenarýndan taþýyor kelimeler
Kalemim dayanamýyor duygularýma
Bir mürekkep lekesi oluyorum
Senin kar beyazý sayfanda…
Kendime suçüstüyüm…
Sende kimliksizleþiyor varlýðým
Kendime suikastlar düzenliyorum yerli yersiz
Hüzün istasyonumdan uðurluyorum seni her gün
Ben sen de yamalý bir sevda
Sen benden habersiz…
Kendime suçüstüyüm…
Hücrelerime kaçmýþ tebessümlerin
Seni sevmesi koþuluyla
Þartlý salýveriyorum benliðimi
Acemi bir ip cambazý gibi düþüyorum avuçlarýna
Örgü yumaðýna dolanmýþ bir düðüm gibiyim
Beni içinde çözümle hadi
Beni kendinde hapset…
Kendime suçüstüyüm…
Kendi limanlarýmý bombalýyorum sensizken
Gemici fenerlerim yetmiyor önümü aydýnlatmaya
Ýçimdeki antika saatler seni gösteriyor
Ben hep sana geç kalýyorum
Henüz fragman kýsmýndasýn duygularýmýn
Girince derinine sana benden bir can yeleði gerekecek…
Kendime suçüstüyüm…
Bozlaklarýma üþüþen küsüþler biriktiriyorum sana
Seni içimden kýskanýyorum
Kendime kâr sayýyorum sana hapsettiðim dizelerimi
Gözlerim gözlerine borçlu kalýyor seni görünce…
Sen gönül salýncaðýmda sallanan
Minnacýk bir kýz çocuðusun
Uykusuz gecelerimin sabahýndaki uyku mahmurluðumsun
Kendime yoldaþ edindiðim sigaramsýn yalnýzlýðýmda
Ben yudum yudum seni içiyorum
Sen her nefeste beni öldürüyorsun…
Kendime suçüstüyüm…
Senin gölgende kayboluyor suretim
Seni soluyorum ardýndan
Ve yeniden var oluyorum hayata
Tekir bir kedi oluyorum kimi zaman
Dizlerinde dalmayý bekliyorum
En tenha uykulara…
Hadi doður beni erik kurusu gözlerinden
Yüreðinin derinliklerinde iklimle
Yýldýzlarýn kýyýsýnda tut ellerimden
Devrana dokuyalým masalýmýzý…
Ýki kiþilik olsun bizim sorgu masamýz
Tek sevapta birleþelim yan yana
Senin en sustuðun yerden öpeyim ben
Çift kiþilik bir name olsun duygularýmýz…
Kendime suçüstüyüm…
Solgun bir mendil kuytusunda telaþ içinde
Söyleyemediðim tüm kelimelerim
Yaman yitiyor tükeniþlerim
Ve ben arþa taç yapýyorum ismini…
Sensizlik bir buket gurbet
Bir hançer yarasý gizli vedalarým
Sürgülerini açtým gönlümün kapýlarýnýn
Sevdamý mühür yaptým benliðine…
Bu gece beni ört üstüne
Hayata bende yeþer
Kirpiklerinden süzüleyim yanaklarýna
Bir iz olayým en masum hayallerinde…
Kendime suçüstüyüm…
Töre artýðý küçük bir kentte
Kanýksanmýþ tuhaflýklarýn orta yerinde
Yasa dýþý seviþler yetiþtiriyorum sana
Rengârenk yarýnlar peyda ediyorum ikimize
Ellerimle derliyorum umut papatyalarýmý…
Bir baðlamanýn telleri arasýnda raks eden
Telaþlý bir mýzrap gibi duygularým
Dalgakýranlarým muzdarip dalgalarýndan
Þiirlerim kangrene kesiyor
Seni iliþtiriyorum yamalý düþlerime…
Kendime suçüstüyüm…
Tüm zarafetiyle bir kadeh balýðý oluyorsun simamda
Sevecen bir teselli oluyorum
Seni hissedince ruhumda
Yadsýnamaz bir avuntu vuku buluyorum
Senin eþsiz derinliðimde…
Kendime suçüstüyüm…
Yüksek promil aþýðým sana!
Ulaþmama ramak kalmýþ
Dokunmak için tutuþuyorum
Dokunamýyor ölüyorum...
Kendime suçüstüyüm…
[Mustafa Viá] - 2010
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.