ALANA SUNARIM

ALANA SUNARIM

Derunî dildendir aþkým az mýdýr?
Kar yaðdý güzelim mevsim yaz mýdýr?
Cemalin hakiki bir sultan gibi
Görünen güzellik gören göz müdür?

Benim kadar yalnýz bir yolda fener,
Bir huzur halesi olur baþýma.
Gün döner güzelim gönül de döner
Bu sokakta yâr mý gelir baþýma?

Iþýk hüzmesiyle süslü duvarlar,
Ben beni ararým bulamam dostum.
Kim görse halimi en içten aðlar
Yâr gül sunsa bile alamam dostum.

Yerde izim yoktur düþmüþ yapraktýr,
Aþk düþmemiþse bir kalbe yaralý.
Cömert ol sevgili cömert topraktýr
Yâr küsmüþtür bana bahtým karalý...

Düþse de gözümden yaðmurdur közü,
Taþa þekil verir aþkla gayretim.
Heykeldir, resimdir, ezgidir özü
Seni sevmek iþim – budur niyetim.

Ressam Halil, sözüm baldan lezizdir,
Alana sunarým alsa sultaným...
Olmasa da tacý bana azizdir
Makamda - mevkide kalsa sultaným.

Halil GÜLEL
Düsseldorf / 19.02.2012




Sosyal Medyada Paylaşın: